Kijk, er zijn zo van die dingen die ik alleen maar kan wanneer mijn hoofd ernaar staat of wanneer mijn gevoel goed zit. Schrijven is daar bijvoorbeeld een van. En dat schrijven, dat staat sinds de geboorte van Alix (en eigenlijk al een beetje sinds daarvoor) op een behoorlijk laag
Omdat wij dat ‘stay’ in staycation eigenlijk toch niet zo serieus kunnen nemen, besloten we om er dan maar gewoon eens dichtbij op uit te trekken. En omdat wij nu eenmaal op 2 minuten van de Franse grens wonen, viel ons oog dit jaar op de Franse Opaalkust.
Sinds vriendlief en ik samen onze vakantie vieren – en da’s toch al zo’n goeie 8 jaar – zijn we al elke zomer gaan reizen. Eerst nog dichtbij huis, daarna drie jaar op rij de oceaan over. Reizen werd dan ook al snel een gedeelde passie. Eentje met een verlanglijstje
Met zo’n klein boeleke in huis, kwam er van dat schrijven de voorbije weken niet veel in huis. En zo komt het dat het hier ook best een beetje stil is blijven liggen. Ik had nochtans een gans plan in mijn hoofd van wat ik nog allemaal wilde delen en
Nu Alix bijna drie maanden oud is, kijk ik met een fijn gevoel terug op mijn zwangerschap. Want hoewel ik er op dat moment niet altijd even veel van kon genieten, was het toch echt wel een wonderlijke ervaring. Eentje die vooral gepaard ging met heel wat vragen. Of ik
Een tijdje geleden mochten we dat koude winterweer eindelijk inruilen voor wat deugddoende zonnestralen. En wat heb ik daarvan genoten. Jammer genoeg mocht het – voor nu althans – niet blijven duren. Die zalige uurtjes buiten werden dan ook algauw weer uurtjes om binnen te spenderen. Momenten die snel gevuld